Een troostplek in Wijmelbroek

Kom maar naar mij
Als de drukte van het leven
je gedachten verstoorde
De stilte hier omarmt
alle onuitgesproken woorden

Dit is de tekst, geschreven door Bieke Vanlaeken, die te lezen is op de gemeentelijke troostplek in het natuurdomein Wijmelbroek. Dag op dag twee jaar na het uitbreken van de coronapandemie, werd deze plek officieel geopend.
Een omgewaaide boom met, spelend in de wind, de ijzeren letters van de tekst.
Burgemeester Claude Croes herinnerde aan de velen die door corona getroffen werden en zij ook: ,,Helaas zijn er ook mensen anders moeten sterven en velen hebben anders afscheid moeten nemen.’’
Directeur Koen Bellers van het woonzorgcentrum vertelde over de moeilijke periode en wees op de inzet van vrijwilligers voor de realisatie van de troostplek.
Pieter Deknudt zong een lied en daarna gaf Magda Ciers een pakkend getuigenis over de laatste levensfase van haar moeder Marie-Louise. In coronatijd overleed zij in het woonzorgcentrum. Zo over de ‘bezoeken aan het venster’, de maskers en beschermkledij voor het personeel, de steun en gesprekken met de zorgverleners, de vijftien aanwezigen op de uitvaart in de kerk.